Sibylle Berg en Martin Sonneborn in een interview: “Stel je voor dat het oorlog is – en je denkt nog steeds”

Wie heb je uitgenodigd? BERG: Omdat we twee mensen zijn met verschillende hobby's, theorieën en ideeën, hebben we ieder onze eigen vredeshelden uitgenodigd. Voor mij zijn dit de wetenschappers (wier reizen door de EU worden gefinancierd en die in de buurt wonen): Camille Bernheim, Jutta Weber, Elke Schwarz, Klaus Theweleit, Kay Michel en Jordi Calvo. Sommigen van hen doen al tientallen jaren onderzoek naar theorieën die een wereld zonder oorlog mogelijk zouden kunnen maken. Het was belangrijk voor mij om te laten zien dat het mogelijk is om te werken aan een vreedzame wereld. Niemand van de aanwezigen zou beweren dat het makkelijk is. Ik vind dat het idee dat we allemaal onder één hemel leven de conferentie prachtig beschrijft – net als Zhao Tingyang, die helaas geen tijd had. Om het allemaal wat makkelijker te verteren te maken, heb ik kunstenaars uitgenodigd waar ik van hou: Kreidler, Claus Richter, Augn, Meo Wulf, Koudlam, Klyrae en T. Roadz.

SONNEBORN: Ik kijk vooral uit naar Jürgen Kuttner en Michael von der Schulenburg in de Rode Salon. Schulenburg was een hooggeplaatste VN-diplomaat. De vredesonderhandelingen tussen Iran en Irak vonden plaats in zijn huis in Teheran. Hij heeft onlangs een klein, gratis boekje gepubliceerd over de 80e verjaardag van de inwerkingtreding van het VN-Handvest: "Nooit meer oorlog."

Welke hoogtepunten zou jij persoonlijk uitkiezen?

BERG: Ik vind iedereen die aanwezig is ontzettend geweldig. Mijn hoogtepunt is als ik na alles naar bed kan.

Hoe is de conferentie door de EU gefinancierd? BERG: De festivals maken deel uit van ons werk en vallen volledig binnen het werkterrein van een parlementariër. Het zou fantastisch zijn als we in elk jaar van de resterende ambtsperiode een festival zouden kunnen organiseren dat een geplande revolutie in het denken van inhoud zou voorzien – en mensen weer met elkaar in gesprek zou brengen. Want het is een verbazingwekkend oud inzicht dat wanneer mensen solidariteit tonen, ze veel krachtiger kunnen vechten tegen manipulatie en onrecht. Er is die oude vredesbeweging die zegt: Stel je voor dat er oorlog is en niemand vertrekt. Dat geldt voor alles wat ons momenteel sprakeloos maakt: de systemische multicrises die worden veroorzaakt door een aftakelend systeem, waarvan de gevolgen door de massa moeten worden gedragen. Wat als we dat gewoon niet meer doen? De steeds hogere prijzen niet meer betalen, stoppen met werken, weigeren mee te doen?

SONNEBORN: Het is geweldig dat we dit samen met de Volksbühne kunnen doen. Een historisch theater vol traditie, toegewijd personeel – en een grote "PEACE"-banner in de stad. Dat laatste is tegenwoordig irritanter dan geld uit het gebouw van de Deutsche Bank gooien.

Wat denk je dat Ursula von der Leyen op de conferentie zou zeggen als ze was uitgenodigd en was gekomen? BERG: Ik zou er heel blij mee zijn. Oké, dat was overdreven, maar – ze is ook maar een mens. Wat ze over vrede te zeggen heeft, is echter niet verrassend; ze heeft het er de hele tijd over.

SONNEBORN: Alles wat je op een stukje papier in de achterkamer schrijft. Ze is net zo min in staat tot autonome communicatie als tot autonoom denken.

Hoe hoopvol bent u dat Rusland in 2029 geen NAVO-land zal aanvallen?

BERG: Ik heb hier alleen een mening over, geen feitelijke kennis. Ik ben ervan overtuigd dat we met iedereen moeten, en misschien zelfs kunnen, praten. Ik geloof in de kracht van diplomatie en dat, afgezien van veroveringsfantasieën, penisproblemen, megalomanie en oorlogen om systemische suprematie, het altijd mensen zijn die beslissen over oorlogen.

Tussen jou en mij: hoopte je heimelijk dat Trump zich daadwerkelijk uit de NAVO zou terugtrekken?

BERG: Het principe van hoop is te religieus voor mij. Ik ben niet genoeg geïnteresseerd in Trump om over zijn beslissingen na te denken.

SONNEBORN: Nee. Ik hoopte dat de NAVO eindelijk zou ophouden te bestaan. Net als het Warschaupact.

Hoe beoordeelt u Trumps ambtsperiode tot nu toe vanuit internationaal perspectief? De ontmoeting tussen Trump en Poetin in Alaska lijkt op een sisser af te lopen.

BERG: Oh, het is onzin om over iets te praten waar we geen idee van hebben.

Velen die zich inzetten voor vrede hebben vrienden verloren omdat ze worden beschouwd als "Rusland-sympathisanten". Hoe zit het met jou? BERG: Iedereen die vrienden heeft die alleen hun mening willen laten horen, heeft het aan zichzelf te danken. Iedereen die een absurd kader hanteert dat duidelijk op laster is gericht, heeft het aan zichzelf te danken. Utopieën openen ruimte voor denken en hebben daarom een ​​vreedzame kracht die actief wordt bestreden met ontkenning. We moeten dit spel niet meespelen. Democratie is discours en debat. Al het andere is fundamenteel ondemocratisch en moet worden afgewezen. Mijn begrip van kunst is onverenigbaar met het enthousiasme voor strijd.

SONNEBORN: Ik heb alleen familieleden verloren. Smiley.

Ondanks de dreigende wereldwijde situatie is het stil geworden rond Marie-Agnes Strack-Zimmermann . Hoe zou u uw relatie met haar vandaag omschrijven?

SONNEBORN: Toen ik haar voor het eerst in de plenaire zaal ontmoette, was ik verbaasd omdat ze zo klein en gemeen was. Ik kon niets beters bedenken dan te vragen of ze gewapend was. Ze antwoordde dat ik anders allang dood zou zijn. Het was het begin van een prachtige vriendschap.

En Baerbock? Zij betreedt nu de VN-arena als wereldwijd bemiddelaar. Een nieuwe rol?

BERG: Waarom zou ik aan politici denken als de wereld vol is van goede kunst en geweldige wetenschap die ik wil begrijpen en kennen? Bij mevrouw Baerbock was ik verbaasd dat ze niet eens probeert diplomatiek te handelen. Verder vind ik het belangrijker wat de doelen van een partij zijn en hoe ze die democratisch probeert te implementeren. Politieke verenigingen die niet pleiten voor klassenrechtvaardigheid en de strijd tegen een steeds onmenselijker sociaal systeem inspireren me weinig.

Meneer Sonneborn, was u aan het begin van uw termijn als Europees Parlementslid eigenlijk te streng voor uw tegenstanders, gezien het huidige politieke personeel?

SONNEBORN: Ja. Vandaag zou ik willen dat mensen zoals Martin Chulz en Jean-Claude Drunker terug waren. Chulz was een van de laatste sociaaldemocraten, en Drunker kon geweldig zoenen als hij dronken was. Goed gedaan. Ik ben ervan overtuigd dat we met Merkel, Chulz en Drunker vandaag de dag geen oorlog in Oekraïne zouden hebben.

Bent u tevreden met bondskanselier Friedrich Merz ?

SONNEBORN: Deze vraag is toch een grap? Onze PARTY-winkel bloeit; we verkopen een reeks producten met het "Fotzenfritz"-logo, wat volgens Der Spiegel de bijnaam van de bondskanselier is. Merz, Keir Starmer, Macron – staatshoofden bereiken in recordtijd een steeds grotere mate van impopulariteit. Uit voorzorg worden de populariteit en tevredenheidscijfers van Von der Leyen niet eens bijgehouden. Daarom heb ik besloten om levenslang in de oppositie te blijven.

Wie of wat vormt de grootste bedreiging voor de vrede?

SONNEBORN: Macron, Starmer, Merz, von der Leyen, EU-buitenlandchef Kallas, Stubb. En de domheid van de mensen die keer op keer op hun partij stemmen.

Zou u aandelen Rheinmetall kopen?

SONNEBORN: Nee, ik heb insiderkennis. Intern spotten de overgebleven leidinggevenden met hun bedrijf. Het bedrijf wordt overladen met miljarden, maar het heeft geen functionerende structuur en kan nauwelijks produceren. Mijn advies: gooi het weg!

Hoe kijkt u eigenlijk naar Oost-Duitsers? Bent u onder de indruk van hun sterke vredelievende houding? SONNEBORN: Wij experts spreken niet langer van dictaturen enerzijds en democratieën anderzijds, maar van hybride systemen aan beide kanten. En ik heb het gevoel dat Oost-Duitsers het beter redden dankzij hun ervaring met een uniforme media, een enigszins beperkte vrijheid van meningsuiting, surveillance, vijandbeelden en een absurde, economisch en sociaal schadelijke herbewapening. In mijn hart ben ik een Oost-Duitser. Knipogende smiley.

De conferentie " Revolutie nr. 1 – Oorlog en Vrede " met Martin Sonneborn, Sibylle Berg en anderen vindt plaats op zondag 12 oktober om 16.00 uur in de Volksbühne. De toegang is gratis, maar kaartjes reserveren is verplicht. Overige kaarten zijn alleen aan de deur verkrijgbaar . Meer informatie vindt u op https://www.volksbuehne.berlin/

Heeft u feedback? Schrijf ons! [email protected]